تازش به درون

آیا به درون خود سر زده اید و به زوایای گوناگون دل خود فکر کرده اید؟

تا به حال به این فکر کرده اید که هیچ کس به اندازه ی دل شما قرابت، انس و یکرنگی با شما ندارد؟

دل جولانگاه همه ی حس های شماست، محل تراوش کوجکترین و بزرگترین احساسات شما، جایی که پایه ای ترین عملکردهای حسی شما رقم می خورد تا مبنای رفتارها و شکل دهنده ی لحظه های شما باشد. 

این عنصر توانمند و هوشمند بر مبنای قواعد و ساختار خود اقداماتش را به شما ارائه می کند اما انسان های مختلف به تناسب ویژگی های فکری و شخصیتی خود در حلاجی این داده های دل عملکردهای متفاوت دارند.  

انسانهایی هستند که به نحو تام در بروز همه ی حس های خود موفق اند، از خشم و نفرت گرفته تا عشق و محبت. دسته ای دیگر این حس ها را می پذیرند اما در محدوده ی وجودی خود لذا در مرحله ی بروز، به آنها صورت دیگری می دهند و دست خوش تغییر می نمایند یعنی به نحوی در مقابل دل خود می ایستند و گروهی نیز در رویارویی پا را فراتر نهاده و دست به تیغ سوی دل می تازند و به سرکوبی بخش یا بخش هایی از تراوشات جانشان می پردازند. 

تو چه قدر در میدان نبرد با درونت جنگیده ای؟

راستی چرا انسان به یار و دوست خود می تازد و «با او چون دشمن دارد سر جنگ»؟ 

گاهی این درگیری منشأ درونی در خود شخص دارد و گاهی ملاحظات بیرونی با مبنای واقعی یا تصوری عامل درگیری است. 

گمان من اینست که یافتن عامل و برداشتن آن و بازگشت به اصالت و خلوص جان و وجود و بودن ناب باز هم در گرو رجوع به خود دل با یاری عناصر درون مانند نیروی جادویی اندیشه است. 

 یعنی تک راه نجات دل خود دل است. 

دلارام باشی در پهنه ی وسیع و بی کرانه ی بودن . . .

همچنین می توانید در باکس زیر دیدگاه های ارائه شده را ببینید و دیدگاه خود را نیز درج نمایید.